BUITEN REGEN, BINNEN WARM EN GEZELLIG …..BIJ ONS…
Het is grijs en de regen striemt me op mijn gezicht. Ik word als het ware door de hevige wind naar binnen geduwd, door de voordeur van het inloophuis.
Als ik binnen mijn jas ophang, zie ik Kees, die een beetje voorover gebogen aan onze huiskamertafel zit. Hij vertelt over zijn zere voet, die in het gips zit en waar hij aan is geopereerd. Maar toch wil hij zijn kopje koffie bij het inloophuis niet missen. Gelijk overstroomt mij dat warme gevoel, dat men hier zo fijn op een gewone manier zijn gevoel kan vertellen zonder dat men zich teveel voelt.
Dan ga ik lekker in de huiskamer zitten en Rosabella, de gastvrouw, stevent zich naar onze kleine keuken, en zorgt voor lekkere koffie. Die staat in een mum van tijd voor me vergezeld van een dikke glimlach zonder woorden.
Het eerste slokje kan ik nog niet nemen of Marika gaat op haar eigen lieve manier vertellen, over dat ze blij is dat ze weer wat kilo’s kwijt is geraakt. Ik prijs haar en zeg dat ik trots op haar ben. Marika heeft het syndroom van Down, en vindt hier ook haar plaatsje.
Dan gaat de ochtend verder en schuiven er diverse mensen aan de houten eetkamertafel aan. Dat gaat op een hele natuurlijke manier. Waarmee ik eigenlijk heel duidelijk wil opmerken, dat iedereen hier ongeacht huidskleur, figuur, problemen of geen problemen heel gemakkelijk een plekje kan vinden voor een kopje koffie of thee.
Ook zie ik aan de wand een lijst met activiteiten waar je voor in kan schrijven. Als ik daar op kijk, zijn er diverse activiteiten die je zelf in het dagelijkse leven ook kunt doen, maar die je hier in gezelschap kunt doen. Diegene die bijvoorbeeld niet alleen aan tafel willen eten, of het gewoon gezellig vinden om mee te eten, kunnen zich inschrijven voor de maaltijd op een donderdagavond. Ook kun je je inschrijven voor een wandeling om die samen te doen. Heel eenvoudig maar zo saamhorig.
Maar ook hier gelden geen verplichtingen en: vooral doen waar je je prettig bij voelt. Ik geef dus zomaar een indruk, wat er gebeurde op die ochtend toen ik door de storm naar binnen werd geduwd bij ons Inloophuis Schothorst. Met nadruk noem ik ons, omdat het inloophuis voor ons allemaal is, en ik hoop ook dat andere mensen hier hun plekje kunnen gaan vinden. Neem een kijkje bij ons en kom aan om zelf dat warme gevoel te ervaren.
Truus Schoonderbeek-Kok
